Download Free Medical Pediatrics PowerPoint Presentation

Pediatrics PowerPoint Presentation

DOWNLOAD MEDICAL POWERPOINT PRESENTATION

About This Presentation

Description : Download Pediatrics ppt presentation

Tags : pediatrics,pediatric

Published on : Nov 16, 2020 | Views : 1488 | Downloads : 0

Shareable Url :

Embed Code :

Comment

Transcript

Slide 1-

Anatomia e Lobulit Hepatik. Anatomia e Rrugeve Biliare Intra dhe Ekstra Hepatike
Slide 2-

ANATOMIA E MËLÇISË .STRUKTURA DHE FUNKSIONI I MËLÇISË Mëlçia është organi më i madhë i trupit të njeriut që u takon organeve tretëse, është organ parinkemoz tek që zhvillohet si derivat i mukozës së duodenumit në vendin ku derdhet gypi tëmth qitës. Mëlçia prodhon bilë në mënyrë të vazhdushme megjithatë midis vakteve grumbullohet dhe depozitohet në fshikëzën e tëmthit, e cila gjithashtu e bën më të përqendruar bilën duke përthithur ujin dhe kripërat, dhe kur ushqimi mbërrin në duoden, fshikëza e tëmthit dërgon bilë të përqendruar në duoden përmes duktuseve biliare.
Slide 3-

Mëlçia përveç tajimit të tëmthit, merr pjesë edhe në metabolizmin e karbohidrateve, proteinave dhe yndyrnave, si dhe detoksimin e barërave dhe helmeve.Mëlçia lokalizohet kryesisht në kuadratin e sipërm të djathtë të abdomenit ku mbrohet nga kafazi torakal dhe diafragma. Mëlçia është organi më i madh viseral, pesha e saj mesatare është 1500gr, ndërsa te një fetus kur mëlçia shërben si organ hematopoetik është proporcionalisht dy herë më e madhe (5% të peshës trupore). Dimensionet e mëlçisë janë: gjatësia 30cm, gjerësia 15cm, trashësia 8cm. Mëlçia është njëri prej organeve viscerale më të vazkularizuara (1500ml gjak\minut). Nëpër mëlçi kalon gati 1\3 e sasisë së gjithëmbarshme të qarkullimit të gjakut.Në vazkularizimin e heparit marrin pjesë enët funksionale dhe nutritive, ena funksionale e mëlçisë është vena portae hepatis, e cila sjell 75% të sasisë së përgjithshme të gjakut që çarkullon nëpër hepar (1000 ml\min). Ena nutritive e mëlçisë është arteria mëlçore e veçantë (a. hepatica propria), nëpër të cilën qarkullon 25% e sasisë së gjakut në mëlçi (500ml\min).
Slide 4-

Pjesa e pasme e faqës së mëlçisë quhet fushë e zbuluar (pars posterior \ area nuda), sepse paraqet pjesën e vetme të mëlçisë që nuk është e mbuluar nga peritoneumi visceral, por është e ngjitur me diafragmën me anë të indit lidhor. Sipërfaqja visceral e mëlçisë është e mbuluar me peritoneum, me përjashtim të gropës së fshikësës së tëmthit dhe porta hepatis një fisturë transverzale ku hyjnë dhe dalin prej saj enët e gjakut (vena porta hepatike, arteria hepatike dhe enët limfatike), pleksi nervor hepatic dhe duktuset hepatike që furnizojnë dhe drenojnë mëlçinë. Kjo sipërfaqe ndahet nëpërmjet tri hullive, hullia gjatësore e djathtë (fissure sagittalis dextra), hullia gjatësore e majtë (fissure sagittalis sinistra)dhe dera e mëlçisë (porta hapatis)që ka formën e hullisë gjatësore, të cilat janë të vendosura në formë te shkronjës “H”si dhe katër vriguj. NDËRTIMI I MËLÇISË Mëlçia ka një sipërfaqe konvekse (anterior,superior dhe pak posterior) dhe një sipërfaqe viscerale (posteroinferiore) relativisht të rrafshët ose konkave, të cilat ndahen nga buza e saj e mprehtë inferior që është në vazhdim të buzës kostale të djathtë poshtë diafragmës. Sipërfaqja diafragmale e mëlçisë është e butë dhe në formë kupole, ku ka lidhje me konkavitetin e sipërfaqes inferior të diafragmës e cila e ndanë atë nga pleura, pulmonet, perikardi dhe nga zemra. Pjesa e sipërme i përgjigjet kryesisht faqes se poshtme të diafragmës (pars superior), kurse pjesa e saj e përparme murit të përparmë të barkut (pars superior). Përmes lidhëses së saj drapërake (lig.fakciforme hepatis) ndahet në dy pjesë jo të barabarta, pjesën e djathtë (pars dextra) më të madhe, të cilën e formon vorgulli i djathtë (lobus dexter), kurse pjesën e majtë, më të vogël, virgulli i majtë (lobus sinister)
Slide 5-

LOBET DHE SEGMENTET E MËLÇISË Lobi i djathtë (lobus hepatis dexter) gjendet nga hullia gjatësore e djathtë, ky lob është 6 herë më i madh se lobi i majtë. Lobi hepatik i djathë ndahet nga lobi i majtë në faqen diafragmatike me anë të lig.falciforme hepatis kurse në faqen visceral me fossa sagittalis sinistra. Impresionet të cilat shkaktojnë organet në të cilat mbështetet lobi i djathtë i mëlqisë, duke filluar prej përpara janë: shtypëla e qarkjes (impression colica), shtypëla dymbëdhjetëgishtore (impression duodenalis), shtypëla veshkore (impression renalis) dhe shtypëla mbiveshkore (impression suprarenalis). Lobi katror (lobus quadrates) gjendet përpara porta hepatis, është i kufizuar nga ana e djathtë me fossa vesicae biliaris, kurse majtas me fissure lig. teretis. Ky lob mbështetet në pjesën pilorike të lukthit (pars pyloric) dhe pjesën e sipërme dymbëdhjetëgishtërores (pars superior duodeni).
Slide 6-

Lobi bishtor (lobus caudatus) i cili gjendet para porta hepatis është i ndarë prej lobit të djathë me hullinë e venës kava, kurse nga lobi i majtë me hullinë e lidhëses venoze. Në pjesën e përparme të këtij lobi gjenden dy zgjatime: Processus papillaris nga zgjatimi papilar, ndërmjet sulcus vena cavae dhe porta hepatis, kur kalon mbi plasën gjatësore të djathtë me bashkimin e fossa vesicae biliaris dhe sulcus vena cavae. Ngritja e majtë paraqet zgjatimin puprritor (processus papillaris) i cili gjendet përpara dhe majtas nga processus caudatus. Lobi i majtë (lobus hepatis sinister) gjendet majtas nga plasa gjatësore e majtë (fisura sagittalis sinistra). Në faqen e poshtme të lobit të majtë vërehet nga përpara shtypëla vezake, e gjerë, lukthore (impression gastric), të cilën e shkakton faqja e përparme e lukthit dhe prapa saj, shtypëla e kapërcellit (impression oesophagea). Ndërmjet impression gastric dhe fissure lig. Venosi gjendet një ngritje e rrumbullakët e cila quhet gungë rizore (tuber omentale)
Slide 7-

Segmentet e mëlçisë janë katër: segmentum anterius, segmentum posterius, segmentum mediale et segmentum laterale. Çdo segment ndahet në fushën e sipërme dhe të poshtme të cilat quhen subsegmente. Segmenti i përparmë dhe i pasëm i mëlçisë i përgjigjet lobit të djathtë, kurse segmenti medial lobit katror e bishtor dhe segmenti lateral lobit të majtë, ndërmjet segmentit të përparmë dhe të pasëm të lobit të djathtë nuk egziston kufi i qartë, kurse fissure lig.teretis dhe fissure lig.venosi e ndajnë segmentin lateral nga ai medial
Slide 8-

• CIROZA E MËLÇISË . HISTORIKU I CIROZËS SË MËLÇISË Ciroza u përshkrua në fillim në shekullin IV para Krishtit me aforizmin hipokratik “Te rastet e iktusit, ku mëlçia bëhet e fortë kjo tregon një shenjë të keqe.” Megjithëse efekti i dëmshëm i alkoolit për mëlçinë u vlerësua nga Galen dhe bashkëshortja e tij në shekullin II para Krishtit, sëmundja e alkoolit e mëlçisë është një etnitet që u njoh në fillim nga Baillie dhe autorë të tjerë anglezë, pas sëmundjes epidemiologjike të xhin-it në shekullin 18-të. Pas pak kohësh, Lawnnec prezantoi termin cirozë që rrjedh nga fjala greke “khirros” kuptimi i së cilës është “portokall i verdhë.” Në shekullin e 19-të patologët evropian dhe anglezë, ku përmendim Carswell dhe Rokitanski, përshkruan karakteristikat e plota dhe histopatologjike të sëmundjes. Meqenëse ciroza u mendua se shkaktohej më shumë nga toksinat sesa nga alkooli, apo nga kequshqyrja në periudhën më të madhe të shekullit të 20-të, studimet e fundit e kanë përcaktuar alkoolin si një hepatoksinë. ETIOLOGJIA Ciroza është një gjendje patologjike që përcaktohet historikisht dhe ka një shumë llojshmëri manifestimesh dhe kopmlikacionesh të cilat mund të jenë jetë kërcënuese. 5 Me dëmtimin përparues të parenkimës dhe fibrozën, mëlçia zhvillon nodula të hepatociteve rigjeneruese të rrethuara nga tufa indi cikatricial, dhe në këtë proces arkitektura normale e mëlçisë është e shkatërruar dhe gjendja quhet cirozë. 6 Në të kaluarën mendohej që ciroza nuk ishte kurrë reversibël, megjithatë ishte qartësuar fakti se kur largohej insulti që shkaktoi cirozën ajo përparonte drejt fibrozës. Kjo është shumë e qartë në trajtimin e suksesshëm të hepatitit kronik C, po ashtu përparim drejt fibrozës shihet gjithashtu edhe te pacientët me hemokromatozë të trajtuar në mënyrë të suksesshme, ashtu edhe te pacientët me sëmundje alkooloike të mëlçisë të cilët e kanë ndërprerë konsumimin e alkoolit.
Slide 9-

PATOGJENEZA Zhvillimi i cirozës kërkon që vdekja e qelizave të ndodhë përgjatë periudhave të gjata kohore dhe shoqërohet me fibrozë. Fibroza e rritur ndryshon dukshëm natyrën e rrjedhës së gjakut në mëlçi, duke rezultuar në komplikime të ndryeshme. Megjithatë abuzimi kronik me alkoolin shoqërohet me sintezën dhe sekretimin e dëmtuar të proteinave, dëmtimin mitokondrial, peroksidimin e lipideve, formimin e acetaldehidit dhe ndërveprimin e tij me proteina qelizore dhe lipidet e membranës, hipoksinë qelizore, dhe citotoksicitetin të ndërmjetësuar si nga qelizat dhe antitrupat. Faktorët gjenetikë, ushqyes dhe mjedisorë gjithashtu ndikojnë në zhvillimin e sëmundjeve kronike të mëlçisë në alkoolikët. Së fundi dëmtimet akute të mëlçisë prej të cilave një person me një mëlçi normale do të shërohej plotësisht mund të jenë mjaftueshme për të prodhuar dekompensim të pakthyeshëm në një pacientë me cirozë bazë të mëlçisë
Slide 10-

SHKAKTARËT E CIROZËS Rreth 80% të shkaktarëve të cirozës kan etiologji alkoolike. Shkaktarë të tjerë mund të përmendim: • viruset (virusi B ose C) • hepatiti kronik autoimun • shkaqet metabolike: hemokromatoza, sëmundja Ëilson, deficit i alfa-1-antitripsinës, • shkaqet kolestatike, dytësore apo mbyllja e rrugëve biliare ekstrahepatike nga litiaza, stenoza post-operatore, kolangiti sklerozant, pankreatiti kronik, • sëmundje të venave suprahepatike, ose pengesa të kthimit venoz, sindroma e BuddChiari, • sëmundja veno-okluzive, pamjaftueshmëria kardiake e djathtë, • shkaqet medikamentoze (shumë të ralla).Ciroza mund të jetë kriptogjenike poashtu edhe shkaqet mistike nuk janë të rralla (p.sh alkoolike dhe virale).
Slide 11-

Nje video e shkurter
Slide 12-

Lenda.Shendeti dhe semundjet te njeriu Prof.Doriana Berberi Punoi.Floresa Lushtaku X1